mijn laatste blog vanuit Hammanskraal!

Hoi allemaal. Dit wordt dan mijn laatste blog!

Hier begint het echt herfst/winter te worden. De eerste 2 weken van mijn verblijf, was het overdag en in de avonden ook warm . Als ik ’s morgens een douche nam draaide ik de warm water knop open , maar voordat het echt warm was , was ik al klaar met douchen. Nu is het anders, ik sta op en intussen dat ik de spullen pak en naar het toilet ga, nog effe rommel, staat de douchekraan al open om het water warm te laten worden. De avonden en nachten beginnen frisser te worden en dan is een warme douche wel lekker. Het water wordt op het dak verwarmt daarom duurt het wat langer. Is wel lullig dat hierdoor ook water voor nop wegstroomt. Maar ja dit benoemen we dan ook typisch Afrika.
Deze uitspraak gebruiken wij Nederlandse vrijwilligers regelmatig
Zo wil ik jullie meer typische Afrika dingen laten weten.( of typisch Tshepo Ya Bana ik weet het niet)

- Dat alle donkere vrouwen veel werk aan hun haar besteden en vaak een pruik dragen. Ik kan me dat wel voorstellen, nu ik de haargroei van de kinderen zie. Ik heb in Nederland vaak de behoefte gehad om dit kroeshaar te betasten, maar ik heb nooit een Afrikaanse vriend gehad en bij mijn hulp voor het vluchtelingen werk heb ik dit soort haar ook nooit kunnen voelen. Ben nu blij dat ik ongegeneerd over de bolletjes van de kinderen kan kroelen. Het is bijzonder om te zien hoe het groeit. Het zijn allemaal propjes haar bij elkaar. Bij de kinderen hier wordt het haar kort gehouden alleen het meisje van 10 heeft langer haar .Het zit helemaal in elkaar je kan er met geen kam doorheen. Met zo’n soort nagelborstel borstel je over de bovenkant. Het is moeilijk te omschrijven hoe het aanvoelt , ik denk zo iets als een natuurspons!
- Bij het ophalen van de kinderen van de basisschool , moet je bij binnenkomst op het terrein bij de poortwachter een handtekening zetten.
- Dat als je je kind bij de kleuteropvang ophaalt ,je op een papier dat tegen de muur is geplakt een handtekening zet bij de naam van het kind dat je meeneemt . En er hingen heel veel blaadjes met namen.
- Overal zie je bij de mooiere huizen de hoge muren als omheining met prikkeldraad ter beveiliging en de Armed respons borden.
- Alles gaat hier heel relaxt . sommige werkzaamheden zouden bij ons binnen een dag gefikst zijn , hier doen ze er weken over, maar dat houd dan ook in dat ze werk houden.
- Op ieder kruispunt staan wel jongeren iets te verkopen, soms onbenullige dingen zoals een kinderzwemband???
- Dat een jongen van 12 overgeplaatst zou worden naar een ander verblijf(1 april) , en dat, dan de dag voor vertrek je te horen krijgt dat het niet doorgaat omdat ineens een papier niet klopt. Deze jongen dus diep teleurgesteld en nu maar weer afwachten hoe het verder moet. Hij is er nog steeds
- Het woord communiceren komt niet voor in het Afrikaanse woordenboek!
- De fysiotherapie die 1x per maand komt en het laat afweten omdat ze haar portemonnee heeft vergeten en geen tol kan betalen, misschien volgende maand dan maar weer. Ook niet is inmiddels gevallen van een paard.
- Dat er bij elke supermarkt autocars beveiligers rondlopen ze bewaken je auto en dragen evt. je boodschappen in de auto. Niet dat het er niet veilig is , maar om zo toch wat geld te verdienen
- Het verbaast me als ik zie hoe netjes de kinderen in uniform naar de school gaan, mooie witte blouses ook al wonen ze in een Township. Ik krijg mijn was niet zo wit thuis!
- Dat als je 2x per maand 5 rand betaald aan school dan mogen de kinderen deze dag komen met gewone kleding , dit vinden ze geweldig. IK dacht steeds het is best makkelijk zo’n uniform, hoef je niet na te denken wat je aan zult doen en er is geen onderscheid, maar de kinderen vinden het maar niets .Pas hadden ze een betoog moeten houden over het wel of niet schooluniform . Een meisje had gezegd waarom wij wel en jullie leraren niet!!!
- Afrikanen zijn dol op uniformen, op zondag zie je aan het soort uniform van welke kerk je lid bent. Groen met wit, blauw met wit , rood, bordeaux rood , diverse kleuren ( geel heb ik nog niet gezien)
- Als je een Afrikaan ontmoet geef je eerst een volle hand , dan een hand om elkaars duim en vervolgens weer een volle hand evt. gevolgd door een omhelzing.
- Power cut, dit is een stroom onderbreking en kan zo een aantal uren duren, daarom staan hier overal olielampen. Op dit moment elke dag te doen. Soms zitten we met het licht van een olielamp te eten.
- Gewekt te worden door geluiden van dieren en gefluit van de vogels.
- De nieuwe keuken is in januari geplaatst de tegels liggen al vanaf die tijd buiten te wachten op een plekje tegen de wand en op de vloer , maar wanneer ??? Ja van de week kwamen er 4 tegelzetters. 2 hebben er gewerkt en 2 hebben er hoofdzakelijk gekeken. Nu nog wachten op het nieuwe gasfornuis( wat wordt betaald van onze donatie). Oei!!! ze hebben alleen de gasleiding nog niet aangelegd in de nieuwe keuken. Maar ze zeggen ,komt wel goed . Op gas koken is ook handiger dan elektrisch i.v.m. de powercuts.
- Ze kennen geen afplaktape voor het afdekken van de randen tijdens het verven, en overtollige pur wordt niet weggehaald of zijn wij Nederlanders te pietluttig.
- Ze drinken geen koffie die zoals bij ons gezet wordt in een apparaat, nee het is gewoon poederkoffie.
- Dat elke week de mest van de wilde dieren verzameld wordt voor in de moestuin , groeien de tomaten beter.
- Dat moeders hun kind op hun rug overal heen dragen , hebben ze 2 handen vrij om door te gaan met hun werk ,of het dragen van de boodschappen. De kinderen spelen dit na in hun dagelijks spel met de poppen.
- Dat je boodschappen door een bediende wordt gescand en een ander pakt het voor je in een plastiek tas, waar je uiteraard wel voor moet betalen. Ik heb mijn eigen boodschappen tas maar ben geloof ik wel de enigste!!
- Dat je altijd de rekening van de betaalde boodschappen bij het verlaten van de supermarkt moet laten zien aan een controleur bij de uitgang. Deze controleert je tas op de inhoud en vinkt je boodschappen af op de rekening. ( hoe zo werkverschaffing??? Of criminaliteit???)
- Dat als je een bezoek aan het ziekenhuis brengt je moet wachten in een rij, sommige staan er al om 5.00. Om 13.00 nog niet aan de beurt geweest volgende dag terug komen. Wij sturen een mama om in de rij te staan die geeft een belletje als ze bijna aan de beurt zijn en dan gaan we met het kind richting ziekenhuis.
- Dat je net zoveel personen in je auto kunt proppen als je wilt.
- Dat er zo een olifant door de omheining kan lopen ,want de stroomdraad houd deze dikhuiden niet tegen!

Ik ga dit allemaal missen, het was een bijzondere ervaring. Maar het allermeest ga ik de kinderen missen ondanks hun soms moeilijke gedrag! Ik hoop dat ze allemaal of weer een fijne plek thuis bij hun biologische familie of bij pleegouders vinden.
Voor alle, op dit moment aanwezige kinderen zit er een mogelijke verandering aan te komen. Ik denk dat ik me nog vaak zal afvragen hoe hun leven verder zal gaan verlopen.

Bedankt voor jullie reacties en berichtjes de afgelopen weken, hier op deze site maar ook via de mail/apps en sms. Het is toch fijn om iets te horen van het thuisfront.

Morgen om 19.20 vertrek ik vanaf het vliegveld in Johannesburg om zaterdag rond de middag weer terug te zijn in Mill.

Liefs Nel