Welkom in Tshepo Ya Bana
Blijf op de hoogte en volg Nel
19 Maart 2015 | Zuid-Afrika, Hammanskraal
Welkom in Tshepo ya bana
Morgen mijn eerste vrije dag na een 6 dagen te hebben gewerkt.
Henry heeft me vorige week vrijdag verlaten om terug te gaan naar huis en ik bleef achter op het terrein van tshepo ya bana. Ik moet zeggen en dat viel niet mee na zo’n 3 weken een heerlijke vakantie samen, dus de traantjes kwamen toch tevoorschijn. Het onwennige, de moeilijkheid om je goed te kunnen uiten in het Engels , het viel even niet mee, maar gelukkig kreeg ik wat knuffels van de andere vrijwilliger. Maar bij het lezen van het cadeautje van Nona en Maud schoot ik natuurlijk weer helemaal vol. De hele dag verder voelde ik me niet zo lekker. Dit had ik niet van mezelf verwacht , maar oke dat weet je dan ook weer van jezelf .Nou genoeg over mezelf gepraat. Ik was al in de dagen ervoor enkele uurtjes samen met Henry geweest om kennis te maken met de bewoners, en de Vrijwilligers die er op het moment zijn. Ik neem jullie mee met het voorstel rondje.
Er staan hier op het afgesloten terrein 5 huisje.
1 Het mainhuis waar de kinderen wonen. Er zijn op dit moment 9 kinderen die hier wonen . een baby D van 2 maanden Hij is na de geboorte in het ziekenhuis achtergebleven .De moeder wilde niet voor hem zorgen. Dan hebben we meisje N van 2.5 jaar met haar zusje M van 10 jaar zij kunnen voorlopig niet bij hun ouder wonen . Hebben de kinderen ergens achter gelaten , maar willen nu wel weer voor ze zorgen , maar moeten nu eerst zorgen dat ze het goed voor elkaar hebben .Dit wat betreft huis en inkomen. Ze komen wel af en toe op bezoek . Meisje A van 2.5 jaar woont vanaf haar jonge leeftijd hier. Ook haar moeder kan niet voor haar zorgen, moeder komt ook soms op bezoek Dan is er een jonge van 4 jaar genaamd S geen ouders bekend .Meisje O 4 jaar oud is ook al lang aanwezig ze kwam gezond ,maar is door waarschijnlijk meningitis lichamelijk gehandicapt geraakt, kan moeilijk praten .Dan is een nog een meisje O ook van 4 jaar zij is lichamelijk en geestelijk gehandicapt, Haar moeder zou graag voor haar willen zorgen , maar heeft de zorg voor haar broertjes en zusjes want haar ouders zijn overleden Zelf is ze nog jong en niet is de gelegenheid om een baan te hebben en geld te verdienen, Dan is er nog een jongen T van 1.5 jaar , maar gaat binnenkort weg want hij is geadopteerd door een Afrikaanse familie. Dit is wat de kinderen betreft. Verder wonen er in het huis 2 Afrikaanse vrouwen die meehelpen met de verzorging en verder schoonmaken , de was doen( wat vaak erg veel is) koken enz. Deze vrouwen worden door de kinderen mammas genoemd.
2 is het huis van de oprichtster van tseppo zij is achter in de 60 en verzorgt 4 puberale jongens.
3 Het volgende huis daar woont een familie die afkomstig zijn van Amerika Man Darin vrouw Jonna en 2 kinderen van 8-9 jaar Deze Jonna zorgt dat alles goed loopt regelt adopties , afspraken bij het ziekenhuis en maatschappelijk werk , psychologen enz.
4 Dit huisje is voor de vrijwilligster waar ik dus ook slaap Hier slaapt in de weekeinde ook nog een jongen van 12 jaar F. lichamelijk gehandicapt Hij gaat door de week naar een speciale school in Pretoria. Hij woont ook al lang hier , maar zoals het er nu uitziet gaat hij begin april weg . Hij gaat dan naar een bijzondere school waar hij wordt opgeleid voor een beroep(?)
5 Het laatste huisje is voor evt.gasten die langs komen.
Er is op het terrein ook een groente tuin die 2 x in de week wordt verzorgt door Mama C. Het terrein wordt onderhouden door papa L die elke dag komt , zijn vrouw mama S komt dan ook mee en poets dan alles.
Darin Haalt deze mensen dagelijks op als hij de zijn kinderen en de kinderen van Tshepo naar de school in Hammanskraal brengt, en brengt ze weer weg bij het ophalen van de kinderen.
Verder wonen er op dit terrein ook veel dieren , zoals heel veel spinnen, kakkerlakken, kikker en padden en zelf slangen komen voor .Buiten de omheining olifanten, zebra's, allerlei soorten springbokjes , Koedoes , leeuwen, jakhalzen( die hoor je veel s ‘nachts) struisvogels, neushoorns , giraffen. Deze grote dieren heb ik nog niet gezien maar hoop ze toch een keertje in onze achtertuin te kunnen ontmoeten. Net voordat ik kwam heeft er nog een olifant de omheining vernielt.
Op vrijdag de 12( Nona’s Verjaardag) en de laatste dag van Henry hebben we de cheque van €2910,- overhandigd aan de eigenaresse ven Tshepo. Ik had bedacht dat te doen als iedereen er zou zijn, maar het was moeilijk te plannen , dus hebben we het gegeven nadat de kinderen van school waren en er fruit en limonade wordt gedronken.
Ze waren erg blij met het geld . Ik weet in ieder geval dat er het schoolgeld voor de schoolgaande kinderen van wordt betaald. Verder denken ze er nog over waar ze het nog meer aan kunnen besteden.
Wij ( vrijwilligers) worden door de kinderen aunties of uncle genoemd , dus ik ga door het leven als auntie Nel. Maar zoals ik moeite heb om de moeilijke Afrikaanse namen te onthouden en uit te spreken is het voor hun ook nog moeilijk mijn naam te zeggen. Er komen en gaan hier veel vrijwilligers dus al die namen is voor de kinderen ook niet altijd makkelijk.
De kinderen hebben allemaal hun verleden , en dat merk je met de omgang. Sommige zijn erg pittig. Ze willen allemaal aandacht hebben , en dat moet je dus goed verdelen Bij sommige ligt de grens van lachen , huilen en boos zijn er dicht bij elkaar Je moet dan heel de poppenkast ( figuurlijk)bij elkaar verzinnen om ze weer in het gareel te krijgen. Gelukkig lukt dat meestal wel weer en krijg je weer een mooie glimlach terug.
Ik begin al een beetje door te krijgen hoe hier de werkt, in mijn volgende blog zal ik jullie hierover vertellen, dan ben ik weer een weekje verder in mijn avontuur.
Heel veel lieve groeten Nel
Morgen mijn eerste vrije dag na een 6 dagen te hebben gewerkt.
Henry heeft me vorige week vrijdag verlaten om terug te gaan naar huis en ik bleef achter op het terrein van tshepo ya bana. Ik moet zeggen en dat viel niet mee na zo’n 3 weken een heerlijke vakantie samen, dus de traantjes kwamen toch tevoorschijn. Het onwennige, de moeilijkheid om je goed te kunnen uiten in het Engels , het viel even niet mee, maar gelukkig kreeg ik wat knuffels van de andere vrijwilliger. Maar bij het lezen van het cadeautje van Nona en Maud schoot ik natuurlijk weer helemaal vol. De hele dag verder voelde ik me niet zo lekker. Dit had ik niet van mezelf verwacht , maar oke dat weet je dan ook weer van jezelf .Nou genoeg over mezelf gepraat. Ik was al in de dagen ervoor enkele uurtjes samen met Henry geweest om kennis te maken met de bewoners, en de Vrijwilligers die er op het moment zijn. Ik neem jullie mee met het voorstel rondje.
Er staan hier op het afgesloten terrein 5 huisje.
1 Het mainhuis waar de kinderen wonen. Er zijn op dit moment 9 kinderen die hier wonen . een baby D van 2 maanden Hij is na de geboorte in het ziekenhuis achtergebleven .De moeder wilde niet voor hem zorgen. Dan hebben we meisje N van 2.5 jaar met haar zusje M van 10 jaar zij kunnen voorlopig niet bij hun ouder wonen . Hebben de kinderen ergens achter gelaten , maar willen nu wel weer voor ze zorgen , maar moeten nu eerst zorgen dat ze het goed voor elkaar hebben .Dit wat betreft huis en inkomen. Ze komen wel af en toe op bezoek . Meisje A van 2.5 jaar woont vanaf haar jonge leeftijd hier. Ook haar moeder kan niet voor haar zorgen, moeder komt ook soms op bezoek Dan is er een jonge van 4 jaar genaamd S geen ouders bekend .Meisje O 4 jaar oud is ook al lang aanwezig ze kwam gezond ,maar is door waarschijnlijk meningitis lichamelijk gehandicapt geraakt, kan moeilijk praten .Dan is een nog een meisje O ook van 4 jaar zij is lichamelijk en geestelijk gehandicapt, Haar moeder zou graag voor haar willen zorgen , maar heeft de zorg voor haar broertjes en zusjes want haar ouders zijn overleden Zelf is ze nog jong en niet is de gelegenheid om een baan te hebben en geld te verdienen, Dan is er nog een jongen T van 1.5 jaar , maar gaat binnenkort weg want hij is geadopteerd door een Afrikaanse familie. Dit is wat de kinderen betreft. Verder wonen er in het huis 2 Afrikaanse vrouwen die meehelpen met de verzorging en verder schoonmaken , de was doen( wat vaak erg veel is) koken enz. Deze vrouwen worden door de kinderen mammas genoemd.
2 is het huis van de oprichtster van tseppo zij is achter in de 60 en verzorgt 4 puberale jongens.
3 Het volgende huis daar woont een familie die afkomstig zijn van Amerika Man Darin vrouw Jonna en 2 kinderen van 8-9 jaar Deze Jonna zorgt dat alles goed loopt regelt adopties , afspraken bij het ziekenhuis en maatschappelijk werk , psychologen enz.
4 Dit huisje is voor de vrijwilligster waar ik dus ook slaap Hier slaapt in de weekeinde ook nog een jongen van 12 jaar F. lichamelijk gehandicapt Hij gaat door de week naar een speciale school in Pretoria. Hij woont ook al lang hier , maar zoals het er nu uitziet gaat hij begin april weg . Hij gaat dan naar een bijzondere school waar hij wordt opgeleid voor een beroep(?)
5 Het laatste huisje is voor evt.gasten die langs komen.
Er is op het terrein ook een groente tuin die 2 x in de week wordt verzorgt door Mama C. Het terrein wordt onderhouden door papa L die elke dag komt , zijn vrouw mama S komt dan ook mee en poets dan alles.
Darin Haalt deze mensen dagelijks op als hij de zijn kinderen en de kinderen van Tshepo naar de school in Hammanskraal brengt, en brengt ze weer weg bij het ophalen van de kinderen.
Verder wonen er op dit terrein ook veel dieren , zoals heel veel spinnen, kakkerlakken, kikker en padden en zelf slangen komen voor .Buiten de omheining olifanten, zebra's, allerlei soorten springbokjes , Koedoes , leeuwen, jakhalzen( die hoor je veel s ‘nachts) struisvogels, neushoorns , giraffen. Deze grote dieren heb ik nog niet gezien maar hoop ze toch een keertje in onze achtertuin te kunnen ontmoeten. Net voordat ik kwam heeft er nog een olifant de omheining vernielt.
Op vrijdag de 12( Nona’s Verjaardag) en de laatste dag van Henry hebben we de cheque van €2910,- overhandigd aan de eigenaresse ven Tshepo. Ik had bedacht dat te doen als iedereen er zou zijn, maar het was moeilijk te plannen , dus hebben we het gegeven nadat de kinderen van school waren en er fruit en limonade wordt gedronken.
Ze waren erg blij met het geld . Ik weet in ieder geval dat er het schoolgeld voor de schoolgaande kinderen van wordt betaald. Verder denken ze er nog over waar ze het nog meer aan kunnen besteden.
Wij ( vrijwilligers) worden door de kinderen aunties of uncle genoemd , dus ik ga door het leven als auntie Nel. Maar zoals ik moeite heb om de moeilijke Afrikaanse namen te onthouden en uit te spreken is het voor hun ook nog moeilijk mijn naam te zeggen. Er komen en gaan hier veel vrijwilligers dus al die namen is voor de kinderen ook niet altijd makkelijk.
De kinderen hebben allemaal hun verleden , en dat merk je met de omgang. Sommige zijn erg pittig. Ze willen allemaal aandacht hebben , en dat moet je dus goed verdelen Bij sommige ligt de grens van lachen , huilen en boos zijn er dicht bij elkaar Je moet dan heel de poppenkast ( figuurlijk)bij elkaar verzinnen om ze weer in het gareel te krijgen. Gelukkig lukt dat meestal wel weer en krijg je weer een mooie glimlach terug.
Ik begin al een beetje door te krijgen hoe hier de werkt, in mijn volgende blog zal ik jullie hierover vertellen, dan ben ik weer een weekje verder in mijn avontuur.
Heel veel lieve groeten Nel
-
19 Maart 2015 - 22:08
Petra:
Weer een mooi verslag Nel en fijn om te horen dat het al een beetje went. Geniet van je vrije dag en geniet ook zeker van deze mooie uitdaging. De verhalen zijn mooi om te lezen, blijf schrijven dan zijn we mooi op de hoogte van alles wat je mee maakt.
-
19 Maart 2015 - 22:16
Linda Van Der Ligt:
Oh Nel, wat een avontuur toch. Ik leef helemaal met je mee.Pffff
Suc6 van de week. Grtjessss, Linda -
20 Maart 2015 - 00:19
Henry:
Hee dat is leuk nu lees ik over jou in Afrika wat ik nog met je mee heb gemaakt. Dat het moeilijk was herken ik, de weg naar huis was maar eenzaam.
We verzinnen nu in de mails allerlei gekke namen voor elkaar, blijkbaar stimuleert dit wel de creativiteit.
Dikke kus van Hend van de Ballentent -
20 Maart 2015 - 08:11
Thea:
Ha Nel,
Mooi verhaal, spannend...knap zeg om je voor zoiets in te zetten!
Gr. Thea -
20 Maart 2015 - 08:45
Anita:
Heey Auntie Nel, geniet van je avontuur. Mooi dat het geld wordt ingezet als schoolgeld voor de kinderen. Een goed doel! Werk ze daar.
Groet, Anita -
20 Maart 2015 - 12:29
Annie:
Hoi Nel, Wat een mooie verhalen je geeft een goede indruk hoe het met je gaat en wat je allemaal beleefd. Geniet van je tijd en zet hem op!
Groetjes Annie. -
20 Maart 2015 - 12:57
Nona:
ah mamsie wat een leuk en mooi verhaaltje. Met veel plezier en trots gelezen.
Geniet maar van die heeeeeeerlijke plek want voor je het weet moet je er weer weg :)
Dikke kus en knuffel vliegen jou kant op. xxxxxxxxxxxxxx -
20 Maart 2015 - 14:29
Diny Kuppen:
Ha die Nel
Snap dat het moeilijk was om daar achter gelaten te worden door Hentje en dan ook nog communiceren in een andere taal dat zal niet mee vallen. Maar straks praat je vloeiend Engels haha...
Verwen en knuffel die mooie kindjes maar en straks is er weer je eigen grote knuffel die verlangend naar jou uit kijkt.
Groetjes Diny
-
21 Maart 2015 - 11:19
Philomeen:
Zo Nel, de emoties zullen wel over elkaar heen donderen.
Mooi om te lezen dat je er toch al langzaam aan in komt, in dat nieuwe leventje.
Logisch dat het je zwaar viel om Henry te laten gaan en daar in den vreemde achter te blijven, maar waarschijnlijk ga je je daar steeds meer thuis voelen en dan zal het gemis van thuis wel een beetje op de achtergrond komen.
Wat goed dat je zo veel geld voor het tehuis opgehaald hebt en het krijgt een goede bestemming.
Ik wens je heel veel succes met alles, maar vooral ook veel plezier en voldoening.
Lieve groetjes: Philomeen. -
21 Maart 2015 - 13:43
Wilma:
nou, nel
een mooi blog. jammer dat ik er nu pas achter kom dat je dat maakt. Volgens mij weet ons mam er ook niks van anders had die dat wel vertelt.
nu zal ik wel regelmatig komen kijken wat je meemaakt. leuk.
Met die oudjes van ons gaat het ook goed. Zondag zal ik ons mam jouw blog laten zien en dan zul je van haar ook wel een reactie krijgen.
groetjes, Wil -
21 Maart 2015 - 18:27
Zita:
Hoi Nel, leuk om zo te lezen wat je allemaal meemaakt. Super leuk om de foto te zien van de cheque van BZV op facebook. Gisteravond hebben we ons optreden gehad bij ladies night. Was weer erg gezellig zoals altijd. Groetjes en nog veel "werk" plezier. -
21 Maart 2015 - 20:34
Johan:
Hoi Nel wat een spannend avontuur , veel plezier en geniet van de omgeving. -
21 Maart 2015 - 21:35
Lizette :
Ha nicht Nel,
Daar zit je dan. Stoer joh. Helemaal trots op jou dat je dat durft en doet. Klasse! Maak er een mooi avontuur van. Nu de traantjes van het afscheid zijn gedroogd, steeky hopelijk heimweede kop niet op, dus hup hop de handjes uit de mouwen en genieten (ja dat kan samen), want zoals Nona ook zegt die maanden vliegen voorbij en voordat je het weet ben je weer in Henri's armen.
Ps. Vergeet het posten van de foto's niet he ;-) -
22 Maart 2015 - 21:50
Angelien Manders:
Echt geweldig om te lezen. Maar ik kan me helemaal indenken dat t niet altijd meevalt, maar weet zeker dat je daar heel snel thuis bent en gehecht raakt aan deze mensen. Als je maar wel weer thuis komt hè in mei ? Ik zie je daar al helemaal lopen...echt supergoed van jouw joh. Geniet ervan. Enne wij passen wel een beetje op Henry.haha. Komt allemaal goed. Groetjes en hou je taai. Angelien -
23 Maart 2015 - 08:25
Jacqueline :
Hoi Nel,
Fijn om een verslag van je te lezen en hopelijk begint het te wennen. Geniet in ieder geval van je tijd daar en werk met veel plezier!!!
Heel veel groetjes van Johan en Jacqueline -
23 Maart 2015 - 10:59
Gerrie:
Hoi Nel,
Fijn om te lezen dat het goed met je gaat en geniet van je avontuur! Leuk om te lezen wat je (jullie) allemaal al hebt meegemaakt. Nog heel veel plezier en succes met alles.
Groetjes Arie en Gerrie -
23 Maart 2015 - 16:17
Anita Van Dijck:
Hi Nel,
Overulled door emoties,ja dan snap ik wel een beetje.Zo'n groot avontuur is niet niks maar als ik je zo zie "hopsakke"met die kleintjes denk ik dat je je snel meer gaat thuisvoelen. Geniet ervan, veel plezier en tot horens.xx, Anita -
23 Maart 2015 - 19:35
Marij:
Hoi Nell, geweldig om te lezen hoe jullie reis was, t afscheid nemen en natuurlijk t weeshuis. Ik kan me al bijna voorstellen hoe t er daar uitziet. Geniet ervan Gr Marij -
23 Maart 2015 - 20:52
Jeannette Broekhaus:
Hoi auntie Nel, leuk om al je avonturen te lezen. En ik geloof best dat het wennen is. Ook mijn dochter Maud had daar in begin moeite mee. Maar toen ze in Dec. Africa weer moest verlaten vond ze dat toch wel weer heel erg. Maar zij heeft daar geleerd go with the flow want dat is het beste daar. Hopelijk doe je veel mooie ervaringen op daar en heb je af en toe nog wat tijd om mooie foto's te maken. Ik wens je nog een heel fijne tijd toe daar en probeer zoveel mogelijk te genieten. Groetjes van Jeannette (Gespot) -
24 Maart 2015 - 00:01
Jan En Annie:
Hoi nel, leuk om je verhaal te lezen. Het zal echt wel wennen zijn voor jou en ook voor henri. Maar voor je het weet ben je weer terug. Dus genieten van alles. De meiden konden het ook. Wij vinden het knap van je en zijn trots op jou. Tot snel weer naar het volgende avontuur. Groetjes van ons allemaal xxx
-
24 Maart 2015 - 00:31
Annie Christiaans:
Hoi Nel,
Mooie verslagen, ik heb zo een aardig goed beeld van de natuur, woon-en levensomstandigheden van de bevolking van Kaapstad tot Pretoria.
Goed om te zien dat de kinderen in Tshepo Ya Bana het goed hebben; de kinderen stralen! Fijn dat er meer van deze projecten zijn.
Hopelijk komt er nu ook ooit nog eens gelijkheid en verdwijnen alle sloppenwijken. Dat zou mooi zijn he?
Niet te vergelijken met de situatie, maar kun je je nu een beetje voorstellen hoe het bv was voor H uit W van VW toen ze hier kwam? Vreemd land, temperatuur, andere gewoontes etc.
In ieder geval zien wij jou weer gauw, want de tijd vliegt voorbij. Geniet tot dan in Afrika en met name in Thsepo Ya Bana van alles en iedereen om je heen; het is een ervaring om nooit te vergeten en die ik graag met je had willen delen! Ik moet het nu doen met de verhalen (snif).
Ik heb nog geen gekke dingen gehoord over het thuisfront, dus daar hoef je je geen zorgen over te maken :-)
Nog veel plezier en groetjes!!! -
24 Maart 2015 - 15:34
Nel:
Hey Nel,
Wat een boeiend verhaal leuk om te lezen ik kijk er elke keer weer naar uit, wat voor nieuws je hebt.
Het gaat je zeker lukken met die kinderen met ieder hun eigen verhaal en achter grond.
Hopelijk is het hekwerk weer gemaakt wat die olifant kapot gemaakt hadden , anders zie je hem wel van erg kort bij!
Veel succes met alles tot het volgende verhaal.
Gr Nel.
-
25 Maart 2015 - 00:26
Mathieu Vloet :
Hoi Nel,
Eindelijk heb ik je gevonden,je zult wel gedacht hebben?
Ik heb je verhalen gelezen,erg interessant allemaal. Ik hoop dat je ondanks het gemis van Henry en kids, geniet van de ervaring die je op doet,en vooral veel goeds kunt doen voor de kinderen. Hebben ze daar ook klei?
Heel veel groetjes,Mathieu.
-
29 Maart 2015 - 17:20
Ria BARTELS:
Hoi Nel,
Leuk om je ervaringen te lezen. Zo hebben wij ook een idee hoe het er bij jou aan toe gaat. Best wel spannend maar ook heel mooi werk. Geniet van alles om je heen en je zult merken dat de tijd vliegt. We blijven je volgen en wensen je heel veel succes en plezier.
Groetjes, Toon en Ria. -
31 Maart 2015 - 19:39
Anny:
Hoi Nel,
Wat een mooi verhaal weer. Zo regelrecht uit het hart geschreven. Hoe je de indrukken, gebeurtenissen en de bijbehorende emoties verwoord, knap. En wat een sprekende foto's! Zowiezo geweldig wat je daar doet en zeker ook goed te lezen dat het geld daar voor een zo'n enorm goed doel besteedt gaat worden. Zo kunnen de kinderen daar zeker voor het komende jaar, maar wie weet nog wel langer, genieten van onderwijs. Je mag zeker trots zijn op je zelf!!
Gr. Anny -
05 April 2015 - 17:42
Mariska:
Mooi verhaal en prachtige foto's. Geniet er maar van.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
